รอน ๆ คือ

• ว. อ่อนแสง (ใช้แก่พระอาทิตย์เวลาใกล้ค่ำ) เช่น แสงตะวันรอน ๆ, อาการที่ใกล้จะขาดหรือสิ้นสุดลง ในความว่า ใจจะขาดอยู่รอน ๆ.

• รอ     ๑ น. หลักปักกันกระแสน้ำ เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง. ๒ ก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ,
• รอน     ก. ตัดให้เป็นท่อน ๆ เช่น รอนฟืน; ทำให้ลดลง เช่น รอนกำลัง.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• รี ๆ รอ ๆ    ว. แสดงอาการลังเลใจ, ไม่แน่ใจที่จะทำลงไป, เช่น มัวรี ๆ รอ ๆ อยู่นั่นแหละ เมื่อไรจะตัดสินใจเสียที.
• ปรอด ๆ    ปฺรอด ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น ขี้ปรอด ๆ.
• ปรอย ๆ    ปฺรอย ว. ที่แสดงอาการเศร้า (ใช้แก่ตา) เช่น ทำตาปรอย. ๑ ปฺรอย ว. ที่แสดงอาการเศร้า (ใช้แก่ตา) เช่น ทำตาปรอย. ๒ ปฺรอย ว. ที่ตกเป็นระยะ ๆ ไม่หนาเม็ด (ใช้แก่ฝนตก) เช่น ฝนตกปรอย ๆ.
• พรอด ๆ    พฺรอด ว. เสียงดังอย่างเสียงของเหลวปนกับลมไหลออกจากช่องเล็ก ๆ หรือขึ้นมาจากเลนตม. น. เรียกดินเลนที่ฟูดโป่งขึ้นมา เช่น พรอดปลาไหล คือดินที่โป่งขึ้นมาซึ่งเป็นที่มีปลาไหล, ฟอด ก็ว่า.
• รีๆ รอๆ    v. แสดงอาการลังเลใจออกมา, ไม่แน่ใจที่จะทำลงไป be undecided (as regarding action), ชื่อพ้อง: รีรอ
• หรอย ๆ    ว. ต้อย ๆ, หย็อย ๆ, (ใช้แก่กิริยาที่เด็กวิ่ง).
• สด ๆ ร้อน ๆ    ว. หยก ๆ, ใหม่ ๆ, เร็ว ๆ นี้, ไว ๆ นี้, เช่น เขาเพิ่งจบการศึกษามาจากต่างประเทศสด ๆ ร้อน ๆ สินค้าเพิ่งผลิตออกจากโรงงานสด ๆ ร้อน ๆ; ซึ่ง ๆ หน้า เช่น เจ้าข้าเอ่ยบุคคลผู้ใดเลย ในโลกนี้ที่น่าจะเจรจาตลบเล
• การอนุญาตอย่างลับ ๆ    การยินยอมแบบเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ การส่งเสริมอย่างลับ ๆ
• ปอน ๆ    ว. ซอมซ่อ, มีลักษณะประหนึ่งว่าอัตคัด ขัดสน เช่น แต่งตัวปอน; เรียกของเลว ๆ ว่า ของปอน ๆ.
• ลมอ่อน ๆ    ลมตะวันตก สิ่งทอที่เบา สิ่งที่เบา ลม ลมเย็น
• หล็อน ๆ    ว. น้อยไป, เล็กไป, เช่น ของนี้หล็อนมือ, ไม่สมส่วน เช่น แจกันใบใหญ่ มีดอกไม้ปักอยู่ ๒-๓ ดอก ดูแล้วหล็อนตา; รู้สึกว่าไม่เป็นไปตามที่ควรจะมีจะเป็น เช่น เคยสวมนาฬิกาข้อมือทุกวัน แต่วันนี้ลืมสวม เลยรู้สึ
• เพื่อน ๆ    น. เพื่อนทั่ว ๆ ไป เช่น พวกเพื่อน ๆ.